บทที่ 52 ถอยเพื่อรุก

ตอนนี้ใบหน้าของอรุณีบวมเป่งจนดูไม่ต่างจากหัวหมู หน้าของเธอบวมแดงไปหมด

ดวงตาบวมจนแทบจะลืมไม่ขึ้น แต่เมื่อเห็นใบหน้าของวรพล

อรุณีก็ร้อง "ว้าก" ออกมาเสียงดัง แล้วคลานผ่านกาญจนาไป

มือข้างหนึ่งคว้าขากางเกงของวรพลไว้

ดูน่าสงสารเป็นอย่างยิ่ง

"ท่านประธาน ช่วยฉันด้วย! กาญจนาเธอเป็นบ้าไปแล้ว! เธอจะตีฉันให้ตาย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ